مجموعه ها :
تفسیر موضوعی قرآنفقه قرآنی
آفریدگار و آفریده
ولایت و حکومت
اندیشه و تمدن
اسلام و ادیان الهی
احکام و معرفت اعمال
اخلاق اسلامی در قرآن
عنوان ها :
تسبیح گویان ربنقدی بر سوفیسم
هو الله
ايمان به خدا مدافع آزادى راستين
مناظره پيرامون حدوث جهان
آیا در وجود خدا شکی هست ؟!
اسامی و صفات بین خالق و مخلوق
مزاياى هميشگى اعتقاد به خدا
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |اعتقاد به وجود خدا داراى مزايايى هميشگى است، و در اينجا سه دليل وجود دارد كه هرگز دين و ايمان به خدا از بين نمىرود:
1ـ نظام تربيتى اى كه بر «ايمان» استوار باشد، نظامى است كه در هر زمان و مكان و در هر جوى مناسب با افراد بشر است.
اما نظام تربيتى كه بر فلسفه طبيعى كه هدف از آن تندرستى و لذت است استوار مىباشد، تناسب و سازش با بيماري هاى مزمن درمانناپذير و بيمارانى كه از بهبودى خود نااميدند ندارد.
نظام تربيتى اى كه بر اساس فلسفه پراگماتيسم (اصالت عمل نه فكر) استوار است، با كسانى كه قادر و آماده بر آن نيستند، سازش ندارد. و همچنين تربيتى كه بر اساس فلسفه انسانيت و نوع دوستى است با مردمى كه تنها داراى استعدادهاى ماشينى نه معنوى هستند سازگار نيست...
اما تعليم و تربيتى كه بر اساس ايمان به خدا است، با همه افراد بشر در همه جا، در بازار، دانشگاه، خانهها، بيمارستان ها، محلههاى فقيرنشين، زندآنها در ميدان جنگ و...مناسب است.
ايمان به خدا در انسان نيروئى ايجاد مىكند كه اين نيرو ضامن حفظ صاحبش از هر گونه ضرر است، و به دل ها اطمينان و آرامش مىبخشد. از اين رو كه آن دل ها به خدا توكل كرده و از او اميد فوز و رستگارى دارند.
در قرآن سوره رعد آيه 28 مىخوانيم: «الا بذكرالله تطمئن القلوب»؛ «هشدار كه با ياد خدا دلها آرامش مىيابد». هرگز دلها به غير خدا آرامش نمىيابند، زيرا غير خدا مساوى با نياز و اضطراب است و راه آن به فنا و نابودى منتهى مىشود.
از نظر زيستشناسى، دين را مىتوان چنين تعريف كرد: «دين يعنى بندگى انسان از نيروى برتر كه براى آن نيرو، حدى نيست به خاطر حس نيازى كه در آرامش خود به اين نيرو دارد».
2ـ دانشمندان و خردمندان همواره در جستجوى معنى و هدف از زندگى هستند، اعتقاد به وجود خدا براى تامين اين معنى ضرورى است.
3ـ كودكان صرف نظر از هجومهاى افكار گمراه كننده و يا معقول، به طور فطرى رشد مىكنند. و تا وقتى كه فعل و انفعالات مغز آنها با تجارب حسى ادامه دارد، و جهان همچون گذشته با گردش خود به پيش مىرود، رشد فكرى كودكان بر همين اساس يعنى پذيرفتن قوانين طبيعى ادامه مىيابد و رشد مغز افراد بالغ نيز در همين مسير است. مگر اينكه در اين مسير طبيعى، مانع و حائلى بوجود آيد و آنرا از ادامه مسير بازداشته و يا گمراه كند.
افكار قسمت اعظم افراد بشر، بدون انحراف از مبادى اساسى اى كه قوانين و ساير وظايف طبيعت بر آن حكم فرما است، سير و كار نموده و در شناخت علل و اسباب آنچه در وراى محسوسات قرار دارد، تلاش و كوشش كرده و سرانجام به اعتقاد به خدا رسيده است.
از اين رو شايسته و مايه اميدوارى است كه به اين بشارت و مژده قرآنى خوشوقت شويم كه در سوره رعد آيه 17 مىفرمايد:
«...و اما كف پس بى مهابا به هدر مىرود، ولى آنچه به مردم سود مىرساند، در زمين هم چنان (باقى) مىماند.
و در سوره انبياء آيه 18 مىفرمايد: «بلكه ما (نيروى) حق بر باطل مىافكنيم؛ پس بينى اش را به خاك مىكشاند، پس ناگهان (هم) آن نابود است. و واى بر شما از آنچه توصيف مىكنيد».
روى همين پايه فطرى و سود و تناسب است كه افكار دينى در همه ادوار تاريخ كاملا باقى بوده، و همزمان با دوام تولد كودكان (كه داراى فطرت دست نخورده خدادادى هستند) همچنان باقى است؛ تا وقتى كه انحراف و گمراهى و الحاد مادى، سراغ آنها نيايد. چنانكه پيامبر (صلى الله عليه و اله و سلم) فرمود: «هر مولودى بر فطرت زائيده مىشود».
و همان گونه كه «ماكس پلانك» دانشمندى كه راه پى بردن به اسرار اتم را گشود مىگويد: «دين و علوم طبيعى در يك جبهه با شرك و الحاد و خرافات مىجنگند، و عامل اين جنگ همواره عقيده فطرى به خدا بوده و خواهد بود».
والسلام علی عباد الله الصالحین
برداشتی از کتاب ماتریالیسم و متافیزیک
خادم القرآن آیت الله العظمی دکتر محمّد صادقی تهرانی
تسبیح گویان رب
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |تمامى آفريدگان تسبيح گويان به وسيله سپاسگذارى خدایند، چنانكه در آياتی از قرآن هدايت هر موجودى را پس از آفرينشش از رحمتهاى ربانى وانمود كرده كه محورش همين تسبيح به حمد است، و اين تسبيح بر خلاف لغت فلسفه و عرفان كه احياناً آنرا تأييد مىكند، به اصطلاح تسبيح تكوينى نيست، نگرش درست مكلفان بسوى آنان و كاوش در ذاتيات و صفات و افعال آنان، خود گوياى اين است كه همگان آفريدگان خدايند، روى اين اصل دريافت اين تسبيح تنها مربوط به مكلفان است، بويژه تسبيح جمادات و نباتات، ولى اينجا جمله" ولكن لاتفقهون تسبيحهم" به كلى علم به اين گونه تسبيح را از كل آفريدگان سلب كرده و ويژه خود مكلفان قرار داده، كه شما هرگز نمىتوانيد تسبيح اينان را دريابيد
نقدی بر سوفیسم
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |اين شبهه سوفسطائى، تنها مشكلى كه سر راه ما ايجاد مىكند «مشكل شعور و احساس» است، ولى احساس و درك ما از حوادث و پديدههاى جهان، در شمار وهم و خيالى كه هيچ گونه سايهاى از حقيقت در آن نباشد نيست. ما از سوفسطائیان مىپرسيم: اگر فرضاً حقيقتى در جهان باشد، به نظر شما ذات و صفات و آثار آن (كه اكنون آن را نيافتهايد) چگونه است؟ و ما چگونه مىتوانيم آن را بشناسم؟
هو الله
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |كلمه «الله» از «اله» گرفته شده (يعنى تحيّر و سرگردانى) چرا كه مخلوقات از درك حقيقت و احاطه به چگونگى خدا، حيرانند. نه او را مىتوان به حس درك كرد و نه به خيال؛ بلكه او ايجاد كننده خيال ها و آفريدگار حس ها است. چرا كه مخلوقات از درك حقيقت خدا عاجزند و در پرتو او اطمينان خاطر مىيابند و به درگاه ساحت او ناله سر مىدهند و راز و نياز مىكنند.
ايمان به خدا مدافع آزادى راستين
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |بعضى افراد با اينكه اقرار به وجود خدا دارند اما از ترس اينكه قيود بندگى به آزادى آنها لطمه مىزند از ايمان به او شانه خالى مىكنند. ولى بايد توجه داشت كه ايمان به خدا «قيد» هست اما قيد گشايش است. قيداست كه ضامن آزادى انسان از اسارت هواپرستى است و به آن افرادى كه در جستجوى رستگارى هستند، حيات و نور مىبخشد. پس هر قيدى چنان نيست كه رهائى از آن واجب و يا درست باشد. زيرا انسان به هر حال در قيد است. يا در قيد عقل است و يا در قيد هواپرستى. و روشن است كه با هواپرستى جلو تابش عقل گرفته مىشود.
مناظره پيرامون حدوث جهان
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |علوم تجربى و بررسي هاى عقلى كه بر علوم متكى است، ازليت ماده را از محالات مىداند، و قانون لاووازيه ارتباطى به فلسفه آفرينش از نظر ازليت و حدوث ندارد. و به فرض اينكه ارتباط داشته باشد گفتگوى ما با شما در محور آنچه كه گفته شده يا گفته مىشود ولى بدون برهان نيست. ما تابع دليل هستيم، و به هرجا كه ما را راهنمائى كند، دنبالش مىرويم.