مجموعه ها :
تفسیر موضوعی قرآنفقه قرآنی
آفریدگار و آفریده
ولایت و حکومت
اندیشه و تمدن
اسلام و ادیان الهی
احکام و معرفت اعمال
اخلاق اسلامی در قرآن
عنوان ها :
تسبیح گویان ربنقدی بر سوفیسم
مزاياى هميشگى اعتقاد به خدا
ايمان به خدا مدافع آزادى راستين
مناظره پيرامون حدوث جهان
آیا در وجود خدا شکی هست ؟!
اسامی و صفات بین خالق و مخلوق
هو الله
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |هويت و ذات و خدائى او يكتا و يگانه است:
1ـ يكتائى ذات، از اين رو كه داراى جزء و اجزاء نيست، و حد و حدود ندارد، بلكه در حقيقت معنايش، مجرد است.
2ـ يكتائى صفات، از اين رو كه صفاتش زائد بر ذاتش نيست و جوهر بر ذات نيست و معنى اضافى بر ذات نمىباشد و هيچ گونه حقيقتى جز ذاتش نيست و در حقيقت بين صفاتش و بين صفات و ذاتش، تعدى نيست.
3ـ يكتائى ازلى، چرا كه غير او چيزى ازلى نيست.
4ـ يكتائى ابدى، چرا كه غير او چيزى ابدى نيست...او است اول و آخر.
5ـ يكتائى در خالقيت، چنان كه در قرآن مىخوانيم: هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ:1 «آيا غير از خدا آفريدگاري هست؟».
و در سوره مىخوانيم: قُلِ اللّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ:2«بگو: خدا آفريننده هر چيزي است و اوست يگانه يگانه قهار».
6ـ يكتائى در ذات و صفاتش، به اين معنى كه مثل و نظير ندارد چنانكه در سوره شورى مىخوانيم: لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ3 «هرگز چيزي (در ذات و صفات و افعالش) همانند او نيست».
7ـ يكتائى در پرستش، چرا كه معبودى جز او نيست، چنان كه در قرآن مىخوانيم: فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ4: «پس خدا را براي طاعتش باسحدلانه فراخوانيد» چنانكه مىخوانيم: لاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الأَبْصَارَ:5«ديده ها (ي سر، سِّر) او را نمي يابند، حال آنكه او (محل) ديدگان را درمي يابد».
و در سوره طه مىخوانيم وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْمًا:6 «و (آنان) هيچ گونه احاطه علمي به او ندارند».
معناى «هو» :
كلمه «هو» به اصطلاح ادبى اسم است، به حقيقت مرموزى اشاره مىكند، نه اشاره حسى و عقلى، بلكه بر اساس هويتى كه با ساير هويت ها فرق دارد ـ چيز است اما نه مانند ساير چيزها ـ و خارج از دو حد ابطال و تشبيه مىباشد.
هويت پنهان مطلق، كه هيچ گونه اميد ظهور او براى غيرش نيست ظهور به اين معنى كه ذاتش درك شود، او ذاتاً غايب و پنهان است ولى به واسطه آيات و نشانه هايش آشكار مىباشد.
هوالله :
كلمه «الله» از «اله» گرفته شده (يعنى تحير و سرگردانى) چرا كه مخلوقات از درك حقيقت و احاطه به چگونگى خدا، حيرانند (امام على عليهالسلام ).
نه او را مىتوان به حس درك كرد و نه به خيال بلكه او ايجاد كننده خيال ها و آفريدگار حس ها است (امام صادق عليهالسلام ).
چرا كه مخلوقات از درك حقيقت خدا عاجزند و در پرتو او اطمينان خاطر مىيابند و به درگاه ساحت او ناله سر مىدهند و راز و نياز مىكنند.
الله به معنى معبود حق است و غير از او معبودى نيست.
«پس خدا را خالصانه بخوانيد و اطاعت كنيد».
و در سوره يوسف مىخوانيم: إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ»7 فرمان جز براى خدا نيست (كه) فرمان داده جز او را نپرستيد».
خدا يكتا است نه يكتاى عددى و نه از عدد گرفته شده و نه به عدد برمى گردد، پس يكتائى خدا با همه يكىهاى غير او فرق دارد، چرا كه يكىهاى غير خدا به تعدد بر مىگردد، اما يكتائى خدا چنين نيست.
الله الصمد :
يعنى خدا جوف و درون ندارد8 زيرا مادى نيست، چرا كه ماده هر قدر هم حكم و سخت باشد، داراى جوف است و همچنين خدا، روحى نيست تا خالى از كمالى كه شايسته خدائى است باشد.
لم يلد :
آفرينش مخلوقات بدست او، يعنى ولادت آنها از او نيست، خواه ولادت به معنى جدا شدن نطفه از ذات پاك خدا يا غير آن، يا به معنى تبديل وجود خدا به غير خود، چنان كه در خرافه تثليث مسيحيان گفته مىشود.
او نمىزايد، بلكه مىآفريند، تا آنجا كه بين او و مخلوقاتش، مباينت ذاتى در حد تناقض وجود دارد.
ولم يولد :
از چيزى زائيده نشده، هرگونه ولادت كه باشد خواه مادى يا غير مادى!
پس خداى «پدر» خدا نيست، زيرا او پسر زائيده و همچنين خداى ابن (مسيح) خدا نيست، زيرا كه او از خداى پدر متولد شده، پاك و منزه است آن خدائى كه نه ميزايد تا ارث گذارنده و در معرض هلاكت باشد و نه زائيده شده تا در عزتش، شريك داشته باشد.
ولم يكن له كفوا احد :
نه در ازل و نه در ابد، كسى و چيزى نيست كه با خدائى خدا برابرى كند يا او را كمك نمايد و شبيه او باشد، چنان كه در خرافه ازليت «خداى ابن» به صورت متناقض ذيل بيان شده:
«مسيح، مولود غير مخلوق است» معنى اين جمله جز اين نيست كه مسيح مولود غير مولود است، در نتيجه سر از تناقض بيرون آورد.
الحمد الله اولا و آخرا
برداشتی از کتاب ماتریالیسم و متافیزیک
خادم القرآن آیت الله العظمی دکتر محمّد صادقی تهرانی
1- فاطر، 3
2- رعد، 16
3- شورى، 11
4- غافر، 14
5- انعام، 103
6- طه، 110
7- يوسف، 40
8- صمد در اصل لغت به معنى بى جوف آمده و در بعضى روايات اسلامى نيزاين معنى آمده است.
تسبیح گویان رب
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |تمامى آفريدگان تسبيح گويان به وسيله سپاسگذارى خدایند، چنانكه در آياتی از قرآن هدايت هر موجودى را پس از آفرينشش از رحمتهاى ربانى وانمود كرده كه محورش همين تسبيح به حمد است، و اين تسبيح بر خلاف لغت فلسفه و عرفان كه احياناً آنرا تأييد مىكند، به اصطلاح تسبيح تكوينى نيست، نگرش درست مكلفان بسوى آنان و كاوش در ذاتيات و صفات و افعال آنان، خود گوياى اين است كه همگان آفريدگان خدايند، روى اين اصل دريافت اين تسبيح تنها مربوط به مكلفان است، بويژه تسبيح جمادات و نباتات، ولى اينجا جمله" ولكن لاتفقهون تسبيحهم" به كلى علم به اين گونه تسبيح را از كل آفريدگان سلب كرده و ويژه خود مكلفان قرار داده، كه شما هرگز نمىتوانيد تسبيح اينان را دريابيد
نقدی بر سوفیسم
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |اين شبهه سوفسطائى، تنها مشكلى كه سر راه ما ايجاد مىكند «مشكل شعور و احساس» است، ولى احساس و درك ما از حوادث و پديدههاى جهان، در شمار وهم و خيالى كه هيچ گونه سايهاى از حقيقت در آن نباشد نيست. ما از سوفسطائیان مىپرسيم: اگر فرضاً حقيقتى در جهان باشد، به نظر شما ذات و صفات و آثار آن (كه اكنون آن را نيافتهايد) چگونه است؟ و ما چگونه مىتوانيم آن را بشناسم؟
مزاياى هميشگى اعتقاد به خدا
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |اعتقاد به وجود خدا داراى مزايايى هميشگى است، و در اينجا سه دليل وجود دارد كه هرگز دين و ايمان به خدا از بين نمىرود. نظام تربيتى اى كه بر «ايمان» استوار باشد، نظامى است كه در هر زمان و مكان و در هر جوى مناسب با افراد بشر است؛ اما نظام تربيتى كه بر فلسفه طبيعى كه هدف از آن تندرستى و لذت است استوار مىباشد، تناسب و سازش با بيماري هاى مزمن درمانناپذير و بيمارانى كه از بهبودى خود نااميدند ندارد.
ايمان به خدا مدافع آزادى راستين
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |بعضى افراد با اينكه اقرار به وجود خدا دارند اما از ترس اينكه قيود بندگى به آزادى آنها لطمه مىزند از ايمان به او شانه خالى مىكنند. ولى بايد توجه داشت كه ايمان به خدا «قيد» هست اما قيد گشايش است. قيداست كه ضامن آزادى انسان از اسارت هواپرستى است و به آن افرادى كه در جستجوى رستگارى هستند، حيات و نور مىبخشد. پس هر قيدى چنان نيست كه رهائى از آن واجب و يا درست باشد. زيرا انسان به هر حال در قيد است. يا در قيد عقل است و يا در قيد هواپرستى. و روشن است كه با هواپرستى جلو تابش عقل گرفته مىشود.
مناظره پيرامون حدوث جهان
آفریدگار و آفریده | ۱۳۹۳/۳/۲۳ ۱۶:۳۰:۰۰ |علوم تجربى و بررسي هاى عقلى كه بر علوم متكى است، ازليت ماده را از محالات مىداند، و قانون لاووازيه ارتباطى به فلسفه آفرينش از نظر ازليت و حدوث ندارد. و به فرض اينكه ارتباط داشته باشد گفتگوى ما با شما در محور آنچه كه گفته شده يا گفته مىشود ولى بدون برهان نيست. ما تابع دليل هستيم، و به هرجا كه ما را راهنمائى كند، دنبالش مىرويم.